به اسیدهای آلی که دارای گروه عاملی کربوکسیل (COOH-) هستند، کربوکسیلیک اسید گوییم:
همچون الکلها، در ساختار کربوکسیلیک اسیدها، هرچه زنجیرۀ هیدروکربن طولانیتر باشد قطبیت آن کمتر بوده و انحلال پذیری آن در آب کمتر خواهد بود.
نیروی بین مولکولی در کربوکسیلیک اسیدهای کوچک (زنجیره هیدروکربنی کوتاهی دارند) از نوع هیدروژنی بوده و با طولانی شدن زنجیره، نیروی بین مولکولی واندروالس بر هیدروژنی غلبه میکند و نیروی بین مولکولی غالب در کربوکسیلیک اسیدهای بزرگ، واندروالس خواهد شد.
نامگذاری کربوکسیلیک اسیدها بر وزن آلکانوئیک اسید به ازای تعداد کربنها انجام میشود، مثلا نام ترکیب زیر اتانوئیک اسید است، زیرا دارای گروه عاملی کربوکسیل بوده و 2 تا کربن دارد پس نام آن بر حسب آلکانوئیک اسید برابر با اتانوئیک اسید خواهد بود.
کربوکسیلیک اسیدها، با توجه به نامشان، اسید محسوب میشوند و از نوع اسیدهای ضعیف تلقی میشوند که این مورد را در فصل اول شیمی دوازدهم خواهیم آموخت.
سوال: انحلال پذیری کدوم اسید در آب بیشتر هس؟ (اتانوئیک اسید یا پروپانوئیک اسید)