پیوند کوالانسی
به نیروی بین اتمی، میان دو نافلز را کوالانسی گوییم.
در پیوند بین اتمی کوالانسی که بین دو نافلز رخ می‌دهد، برخلاف پیوند یونی، اتم‌ها الکترون به اشتراک می‌گذارند و دیگر خبری از تبادل الکترون نیست.
از آنجایی که شبه فلزها نیز از نظر واکنش پذیری شبیه به نافلزها عمل می‌کنند پس نیروی بین اتمی شبه فلزها با همدیگر یا با نافلزها از نوع کوالانسی خواهد بود. مثلا سیلیسیم (Si) که یک شبه فلز محسوب می‌شود، پیوند کوالانسی با اتم اکسیژن (که یک نافلز است) برقرار می‌کند.
برای اینکه در شناختن نافلزها وشبه فلزها دچار سردرگمی نشویم نام آنها در پایین آورده شده است:
- نافلزهای جدول تناوبی عبارتند از: هیدروژن (H)، کربن (C) ،نیتروژن (N)، فسفر (P)، اکسیژن (O)، گوگرد (S)، سلنیوم (Se)، هالوژن ها (فلوئور (F)، کلر (Cl)، برم (Br)، ید (I))، و گازهای نجیب
- شبه فلزها شامل: بور (B)، سیلسیم (Si)، ژرمانیم (Ge)، آرسنیک (As)، آنتیموان (Sb)، تلوریم (Te) و پولونیم (Po) می‌باشند.
- تمامی عناصر باقیمانده فلز محسوب می‌شوند. پس فلزات بیشترین عناصر جدول تناوبی را تشکیل می‌دهند.
اغلب ترکیب‌هایی که دارای نیروی بین اتمی کوالانسی هستند، مولکول تشکیل می‌دهند؛ کلمه اغلب به این معنا است که موادی وجود دارند که از یک شبکه بسیار غول‌پیکر با نیروی بین اتمی کوالانسی تشکیل شده‌اند و اصولا جامد هستند، که اصطلاحا به این دسته از مواد، جامدات کوالانسی گویند.
در پست بعدی با جامدات کوالانسی آشنا خواهیم شد.
