البته دستهای از عناصر هستند که شبهفلز نام دارند و ظاهر آنها مانند فلزها براق است، اما رسانایی الکتریکی پایینی داشته و خواص شیمیایی آنها مانند نافلزها است، یعنی در ترکیب با دیگر شبهفلزها و نافلزها الکترون به اشتراک میگذارند (پیوند کوالانسی)
از آنجایی که فلزها تمایل به از دست دادن الکترون دارند، در نتیجه هرچه یک فلز راحتتر الکترون از دست بدهد، یا تمایل بیشتری به از دست دادن الکترون داشته باشد، واکنشپذیرتر خواهد بود.
همچنین از آنجایی که نافلزها تمایل به گرفتن الکترون دارند، در نتیجه هرچه یک نافلز راحتتر الکترون بگیرد، یا تمایل بیشتری به گرفتن الکترون داشته باشد، واکنشپذیرتر است.
یک نظر
تمایل آن به فلز بودن بیشتر است زیرا فلز ها دوست دارند الکترون از دست بدهند و هر چه شعاع اتمی بیشتر باشد جاذبه کمتر و تمایل به از دادن الکترون بیشتر نیشود