هیدروکربن‌ها
هیدروکربن‌ها با توجه به نامشان به موادی گفته می‌شود که از اتم‌های هیدروژن و کربن ساخته شده‌اند و به 2 دسته: راست‌زنجیر و حلقوی تقسیم می‌شوند، که هیدروکربن‌های راست‌زنجیر شامل: آلکان، آلکن و آلکین می‌شوند و تفاوت آلکان، آلکن و آلکین در مرتبه پیوند، میان کربن‌های آنهاست به این صورت که:
در آلکان‌ها مرتبه پیوند میان کربن‌ها، یگانه است؛ با فرمول مولکولی: CnH2n+2
در آلکن‌ها مرتبه پیوند میان کربن‌ها، دوگانه است؛ با فرمول مولکولی: CnH2n
در آلکین‌ها مرتبه پیوند میان کربن‌ها، سه‌گانه است؛ با فرمول مولکولی: CnH2n-2
در ساختار هیدروکربن‌ها، هرچه مرتبه پیوند بیشتر باشد، آن ساختار ناپایدارتر و واکنش‌پذیرتر است، زیرا منظم‌ترین پیوند برای توزیع بار الکترونی ساختار یگانه است، به همین دلیل می‌توان میزان واکنش‌پذیری هیدروکربن‌ها را به صورت زیر نشان داد:
آلکان < آلکن < آلکین
پس پایدارترینِ هیدروکربن‌ها، آلکان‌ها هستند، به همین دلیل به آنها ترکیبات سیرشده گویند، زیرا آلکان‌ها حداقل تمایل به واکنش‌پذیری و تغییرات را دارند؛ در نتیجه آلکن‌ها و آلکین‌ها سیرنشده محسوب می‌شوند، چون دارای پیوندهای دوگانه (آلکن‌ها) و سه‌گانه (آلکین‌ها) هستند.
در مورد هیدروکربن‌های حلقوی، در نامگذاری آنها از پیشوند سیکلو استفاده می‌کنیم و آنها نیز به دو دستۀ سیرشده و سیرنشده تقسیم می‌شوند که با توجه به توضیحات بالا، سیکلو آلکان‌ها، سیرشده بوده و سیکلو آلکن‌ها، سیرنشده هستند، از معروف‌ترین ترکیبات هیدروکربن‌های حلقوی، بنزن با فرمول مولکولی C6H6 است که به آن حلقۀ بنزن نیز گویند و ساختار مولکولی آن به صورت زیر است:
به ترکیباتی که در ساختار آنها بنزن وجود دارد، ترکیبات آروماتیک گویند، مانند نفتالین که یک ترکیب آروماتیک محسوب می‌شود، و ساختار آن به صورت زیر است:
یک نظر
C2H6 زیرا الکان ها سیر شده هستند