نامگذاری ترکیبات یونی چندظرفیتی
ترکیبات یونی که از فلز و نافلز ساخته شده‌اند، در حالت چندظرفیتی، قسمت فلزی ترکیب، می‌تواند چندظرفیت داشته باشد.
فلزهای چندظرفیتی، شامل اکثر عناصر واسطه می‌شوند، مانند جدول زیر:
همان طور که در فصل پیش خواندیم برای نامگذاری ترکیبات یونی بار یون مثبت را به زیروند یون منفی، و بار یون منفی را به زیروند یون مثبت می‌دهیم.
به عبارتی وقتی فلز A با بار a و نافلز B با بار b بخواهند تشکیل ترکیب یونی بدهند، نامگذاری این ترکیب به صورت زیر خواهد بود:
Aa+ , Bb- –> AbBa
حال در نامگذاری ترکیبات یونی چندظرفیتی برای آنکه مشخص کنیم فلز از از کدام ظرفیت خود استفاده کرده است باید ظرفیت آن فلز را با اعداد رومی نشان دهیم:
به عنوان مثال در ترکیب یونی Fe2O3 به صورت آهن(III)اکسید خواهد بود، زیرا آهن جزو فلزهای چندظرفیتی است (دارای ظرفیت‌های 2 و 3 است) و از آنجایی که زیروند اکسیژن عدد 3 هست، پس آهن از ظرفیت 3 استفاده کرده و ظرفیت 3 به رومی III می‌شود.
مثال2: نام فارسی TiO2 می‌شود: تیتانیوم(IV)اکسید، چون اکسیژن ظرفیت 2 دارد، ولی زیروند Ti عدد 1 هست، این یعنی زیروندها ساده شده‌اند و در اصل به صورت: Ti2O4 بوده است، پس تیتانیوم از ظرفیت 4 استفاده کرده که به رومی 4 می‌شود: IV و نام ترکیب تیتانیوم(IV)اکسید می‌شود.
مثال3: Cu2S می‌شود: مس(I)سولفید، چون مس از ظرفیت 1 استفاده کرده است.
2 نظر
یک دنیا تشکر یک ساعت دنبال این مطلب بودم❤️
خواهش میکنم حسین جان.