به مواد مخلوط ناهمگن، که ظاهری همگن دارند کلوئید گفته میشود.
به طور کلی هرگاه یک ماده قطبی را به یک ماده ناقطبی توسط یک ماده سوم (مانند صابون یا الکل) متصل کنید، که ظاهراً یک ماده همگن را به وجود آورد (در صورتی که همگن نیست) شما یک کلوئید ساختهاید.
مثلا آب و روغن درون همدیگر حل نمیشوند (زیرا آب قطبی هست و روغن ناقطبی) ولی با استفاده از مادۀ سومی، میتوانند ظاهر همگنی به خود بگیرند و کلوئید تشکیل دهند. مانند شکل زیر:
تفاوت کلوئید و محلول در این است که ذرات تشکیل دهنده کلوئیدها بزرگتر از ذرات تشکیل دهنده محلولها است و ظاهر کدری دارند و کلوئیدها برخلاف محلولها از بیشتر از یک فاز تشکیل شدهاند، به همین دلیل گفته میشود کلوئیدها ظاهرا همگن هستند.
از آنجایی که پخش نور با اندازۀ ذرات، رابطه مستقیم دارد؛ پس میتوان نتیجه گرفت که ذرات کلوئیدی توانایی پخش نور را دارند.
از کلوئیدها میتوان به چسب، شیر، خون اشاره کرد.
در جدول زیر میتوان مقایسه کلوئید و محلول را بررسی کرد:
سوال: با تابش نور به شیر، نور مستقیم رد میشه یا پخش میشه؟ چرا؟