در پیوند کوالانسی که میان دو اتم نافلز وجود دارد، هر چه شعاع اتمی نافلزها کمتر باشد آن پیوند قویتر است.
پس میتوان گفت قدرت پیوند کوالانسی با شعاع اتمی نافلزها رابطۀ عکس دارد.
میدانیم در جدول دورهای، شعاع اتمی:
در یک گروه از بالا به پایین افزایش مییابد.
در یک دوره از چپ به راست کاهش مییابد.
برای درک بهتر به سراغ یک مثال برویم:
مثال: بین جامدات کوالانسی: الماس و سیلسیم (Si-Si) و سیلسیم کاربید (SiC) کدام مادۀ سختتری محسوب میشود؟
پاسخ: با توجه به پست قبلی، الماس که از کربن ساخته شده است و هر کربن به 4 تا کربن دیگر متصل است، سیلسیم هم از اتصا اتمهای سیلسیم با پیوند کوالانسی به همدیگر تشکیل شده است، و سیلسیم کربید از اتصال اتمهای سیلسیم با کربن توسط پیوند کوالانسی شکل گرفته است، از طرفی میدانیم کربن و سیلسیم هم در یک گروه جدول تناوبی قرار دارند که سیلسیم زیر کربن قرار گرفته، و در یک گروه هم از بالا به پایین شعاع اتمی زیاد میشود، پس الماس بیشترین سختی را دارد (چون کمترین شعاع اتمی نسبت به دو ماده دیگر دارد)، بعد از الماس، سیلسیم کاربید که از کربن و سیلسیم ساخته شده، و کمترین سختی مربوط به سیلسیم میشود که بیشترین شعاع اتمی نسبت به الماس و سیلسیم دارد. پس:
سختی: سیلسیم<سیلسیم کربید<الماس
اگر نیاز به یادآوری شعاع اتمی دارید این پست را مطالعه فرمایید.