شعاع اتمی
یک دایره را در نظر بگیریم، می‌دانیم به فاصله‌ای که میان مرکز دایره تا لبه خارجی دایره وجود دارد، شعاع دایره گویند. شعاع اتمی هم شبیه همین شعاع دایره است؛ به این صورت که مرکز دایره، همان هسته اتم در نظر می‌گیریم و لبه خارجی دایره، آخرین لایه‌ای است که از الکترون اشغال شده است. در نتیجه هرچقدر عدد این لایه بیشتر باشد، فاصلهٔ هستهٔ اتم تا آخرین لایه بیشتر است، و شعاع اتمی بزرگتر خواهد بود.
اتم 7 لایه دارد، که لایۀ 1، نزدیک لایه به هسته، و لایۀ 7، دورترین لایه از هسته می‌باشند.
هرچه محل قرارگیری الکترون در لایه‌های بالاتری باشد:
شعاع اتمی بزرگتر خواهد بود،
نیروی جاذبۀ هسته بر روی آن الکترون کمتر خواهد بود،
در نتیجه جدا شدن آن الکترون از اتم راحت‌تر خواهد بود.
البته شعاع‌های دیگری مانند شعاع کوالانسی یا شعاع واندروالسی داریم، اما کتاب درسی به همین یک مورد بالا به عنوان مبحث درسی اشاره کرده است.
