در پست انرژی فعال سازی متوجه شدیم که هر چه انرژی فعال سازی (Ea) یک واکنش بیشتر باشد مسیر انجام واکنش طولانیتر بوده و واکنش دهندهها دیرتر و کندتر به فراوردهها تبدیل میشوند.
در نتیجه با حضور کاتالیزگر، مسیر انجام واکنش کوتاه شده و انرژی فعال سازی کاهش مییابد، که منجر به سریعتر انجام شدن واکنش میگردد، طبق نمودار زیر:
همچنین در پست کاتالیزگر شیمی 2 دریافتیم که کاتالیزگر:
موردی که دربارۀ کاتالیزگر جالب است، این هست که خودش در واکنش مصرف نمیشود؛ مثلا با نگاه کردن به دو واکنش پایین، میتونیم متوجه شویم ماده B کاتالیزگر است، زیرا به همان میزان که ماده B در واکنش اول مصرف میشود، در واکنش دوم تولید میشود؛ پس در مجموع تغییری نمیکند و تمام نمیشود:
فراموش نکنیم که: کاتالیزگر توانایی تغییر آنتالپی واکنش (H∆) را ندارد و فقط سرعت واکنش را تغییر میدهد، به عبارتی H∆ در حضور کاتالیزگر با H∆ در غیاب کاتالیزگر برابر هستند، مطابق نمودار زیر:
چون طبق نمودار بالا، آنتالپی واکنش، فقط به مقدار انرژی اولیه (انرژی واکنش دهنده) و پایانی (انرژی فراورده) بستگی دارد ولی کاتالیزگر فقط مسیر انجام واکنش و انرژی فعال سازی را کاهش میدهد؛ در صورتی که آنتالپی هیچ ارتباطی به مسیر انجام واکنش ندارد.
گاهی به جای کاتالیزگر از واژههای کاتالیزور یا کاتالیست هم استفاده میشود.