ایزوتوپ

عناصری که دارای عدد اتمی برابر (Z یکسان) و عدد جرمی متفاوت باشند، ایزوتوپ همدیگر محسوب می‌شوند؛ به عبارتی ایزوتوپ‌ها، دارای تعداد پروتون‌های برابر ولی تعداد نوترون‌های متفاوتی هستند.

به عنوان مثال اتم منیزیم دارای سه ایزوتوپ ²⁴Mg و ²⁵Mg و ²⁶Mg هست و با توجه به اینکه عدد اتمی (تعداد پروتون‌های) منیزیم برابر با 12 می‌باشد، پس ²⁴Mg دارای 12 نوترون (12=12-24) و ²⁵Mg دارای 13 نوترون (13=12-25) و ²⁶Mg دارای 14 نوترون (14=12-26) می‌باشد.

عناصری که دارای ایزوتوپ‌های مختلفی هستند، عدد جرمی آنها را به طور میانگین بر اساس درصد فراوانی آها در طبیعت بیان می‌کنیم که در ادامه بیشتر در موردش توضیح خواهیم داد.

ایزوتوپ‌ها به دو حالت پایدار و ناپایدار تقسیم می‌شوند، که ایزوتوپ‌هایپایدار همیشگی هستند ولی ناپایدار دارای نیمه عمر هستند و دچار فروپاشی می‌شوند وبه رادیوایزوتوپ معروفند.

از میان ایزوتوپ‌های یک عنصر، ایزوتوپی پایدارتر است که دارای بیشترین درصد فراوانی در طبیعت باشد، مثلا هیدروژن با توجه به شکل زیر دارای 3 ایزوتوپ طبیعی و 4 ایزوتوپ ساختگی (مجموعا 7 ایزوتوپ) است، که بیشترین درصد فراوانی را ¹H دارد، پس می‌توان گفت پایدارترین ایزوتوپ هیدروژن ¹H محسوب می‌شود.